In de loop van de jaren vijftig was de motorfiets hard op weg auto te worden. Een blik in het Engelse motorblad MotorCycling uit januari 1954 zegt voldoende. Niet alleen volop advertenties voor handschoenen, warme, winddichte en waterbestendige motorjassen, natuurlijk, maar ook beenschermen, tas- en kofferframes en vooral windschermen. En zijspannen.
Fameus zijn de Engelse zijspannen die met de modelaanduiding ‘Saloon’ als een koets, overdekt en voorzien van een of twee geriefelijke banken, aan de BSA of Royal Enfield konden worden gehangen.
Het moet de trotse berijder de indruk hebben gegeven weliswaar nog geen auto te bezitten maar moeder de vrouw wel als een prinses van A naar B te kunnen brengen; ze had een (mica) raampje van waarachter ze naar de buren kon zwaaien.
De auto infiltreerde het motorblad. De ontwikkeling vond een hoogtepunt in de advertenties van driewielautomotorfietsen zoals de Bond minicar, waarbij een moederfiguur in haar enkellange tweedrok en geschoeid met pumps uitstapt en de wereld tegemoet lacht. Een lange neus naar alle gekkies die zich op de motorfiets laten natregenen. Moet een klets in het gezicht zijn geweest van de gestaalde motorrijder.
In MotorCycling uit die dagen valt naast de zijspannen, vooral het windscherm op dat in vele afmetingen en hoedanigheden wordt aangeprezen om het motorrijden comfortabeler te maken of op zijn minst te doen lijken.
Een windscherm om je achter verstoppen. Maar al gauw bleek dat zodra je je hoofd boven de soms ondoorzichtige, bemodderde ruit uitstak, deze ‘nieuwsgierigheid’ meteen werd afgestraft met een oplawaaier van de (rij)wind. Daaruit moet het idee zijn ontstaan om de windstroom zo te buigen dat deze het gehelmde hoofd van de motorrijder niet kon bereiken.
Bovenaan het windscherm werd een losse extra reep scherm gemonteerd die met het losdraaien van twee vleugelmoeren zo kon worden ingesteld dat de wind de berijder niet in het gezicht zou slaan. Een niet meer dan brievenbusbrede opening bood de berijder nog enig zicht op de weg. Het vernuftige onderdeel kreeg bij de Britse schermbouwer Stadium de naam Aerodyno Deflector.
Hoewel ik het graag heb over vindingen die hun tijd gehad hebben, is dat hier niet het geval. Het kantelbare ruitje maakt nu nog steeds naam als clipon windscherm.