Motorrijders verschillen slechts een fractie van dikke Duitse theetantes met een Konditoreicomplex. Een motorrit is leuk maar als er op een zeker moment geen (appel)gebak op tafel komt, hoeft het eigenlijk niet.
Engelse rijders vormen een speciale subgroep. Zij zijn van het matineuze slag: voor hen is een bijeenkomst zonder de geurende walm van bacon and eggs bij het ochtendkrieken eigenlijk een no go.
Hoewel er nog steeds mag worden gereden blijft de motorfiets in de schuur. De door de horecasluiting gedwarsboomde lekkerbekken verkiezen de eigen haard. En dan heb je eindelijk tijd voor het dit jaar gestarte initiatief van de gezamenlijke Engelse-merkenclubs: de publicatie van clubbladen op de site van de federatie van Engelse clubs de Eenhoorn: https://eenhoornfederatie.nl/clubs/digitale-versie-van-eenhoorn-clubbladen/.
Ben met een appelpunt binnen handbereik lekker gaan bladeren in onbekende clubbladen. Naast de mij vertrouwde – want lid – Piled Arms (BSA) en Unapproachable (Norton) vind je er ook de recente proefnummers Satisfaction Guaranteed (AJS/Matchless), Red Hunter (Ariel), Bulletin (Royal Enfield), Tiger (Triumph) en The Oz Vincent Review, een erbijgesmokkelde e-zine van de Engelse Vincent/HRD-moederclub.
Alle bladen kennen een redactioneel, een woordje van de voorzitter, aankondigingen én verslagen van ritten en treffens. Soms een persoonlijk verhaal rond een restauratie. De redacties die met hun clubblad toch vaak dienen als smeerolie van de motorclub, moeten – getuige de oproepen – erg hun best doen technische verhalen bij hun lezers-leden los te trekken.
The Red Hunter bedacht een leuke invalshoek. Leden met vastgelopen projecten (dozen vol roestige tanks, wielen met ontbrekende spaken en halfgare oliepompen) die ooit vol goede moed na een impulsaankoop waren begonnen en stukliepen, kunnen zich door een clubspecialist weer op weg laten helpen.
De topsleutelaars van de verschillende Engelse merken blijken vaak over een goed uitgeruste werkplaats te beschikken. Ze deuken uit, halveren spatborden alsof het saucijzenbroodjes zijn, om er vervolgens weer een beter stuk spatbord tegenaan te lassen. Een draaibank is nooit ver uit de buurt.
Soms gaat zo’n technisch verhaal duizelingwekkend diep. Leuk en inspirerend voor de geïnteresseerde leek, waar we onszelf graag toe rekenen, zijn de handige, eenvoudige en vooral creatieve tips bij Satisfaction Guaranteed. Specialisten in thuiskomers. Zoals de aardappel die tijdelijk voldoet als stop in de olievulopening van de primaire kast of de nylonkous – als hulpmateriaal opgeborgen in het koplamphuis – die zich bewijst als een goede, tijdelijke aandrijfriem voor de dynamo. Het summum is de verkeersbordpaal als deegroluitlaat voor een AJS Big Port. Verder komt dit blad met lekker leesvoer in de vorm van vraag- en antwoordinterviews.
Ontbrekend op het appel van de grotere Engelse merken is de ook bij de Eenhoorn aangesloten Velocette Club. Beschikken zij niet over een clubblad? De site dan maar eens bekeken. Deze vereniging heeft duidelijk behoefte aan een nieuw leven: de Velocette-site vertoont schrijnende overeenkomsten met een Italiaanse expressobar in coronatijd: aangemaakte, maar uitgestorven ‘oops’-pagina’s. De site blijkt in een nieuw jasje te worden gestoken.
En toch doet de club van zich spreken. Via de Unapproachable van de Nortonclub. Daarin is een bespreking opgenomen van Jimmie G., een boek over de racecarrière van Jimmy Guthrie. Een van de twee recensenten blijkt lid te zijn van de Velocette Club.