Nu mijn vaste zijspanpassagier het niet meer voor elkaar krijgt het span in en uit te stappen, moesten we uitzien naar een ander vervoermiddel om samen op pad te gaan. Een half jaartje geflirt met de taxibus, een fantastisch mooie oplossing die je van deur tot deur brengt. Maar we hongeren nog steeds naar het vrije gevoel van gaanstaan waar je maar wilt en de geur van pas gemaaide graslanden waaraan we door onze motortochten zo verslingerd waren geraakt. Even de saaie provinciale weg verlaten? Gaan we hier toch rechtsaf dat grindpad in? Ruik je die hei ook? Lekker hè?!
Een echte motorrijder heeft natuurlijk geen autorijbewijs. Dus een cabrio, een vierwieler met wapperend haar en snuifmogelijkheden, zit er voor ons niet in. Maar we vonden wel een grappig, Comedycapersachtig karretje, elektrisch, met een top van 45km/u en veel glas (panoramadak!) en dus uitzicht om ons heen. Een Jiayuan Eidola. Een brommobiel, een brommer, dus eigenlijk een vierwielige tweewieler.
We hopen hier samen nog lange tijd mee door veld en beemd te kunnen tuffen. En de blower gaat op zes voor wat wind om de kop.