Ik heb een nieuwe tent gekocht. Eentje die twee kilo meer weegt dan het vorige, uitgediende nachtverblijf. En die kan mee op de ES2.
Dat dank ik aan dokter Frank. Nog maar even voorstellen die dokter Frank. Een wonderdokter die een jaar of tien geleden een receptenboek schreef om in no-time kilo’s en nog eens kilo’s af te vallen. Hij claimt een kilo per week. Heel dik Nederland is en was gek op hem want je mag tientallen eieren en potten mayonaise van hem opeten.
Nadat een sherrykuur, een waterdieet, Montignac en Sonja faalden, is het me met de dokter eindelijk gelukt: de kilo’s zijn gelost.
En ik deed het voor de ES2. Bijna elke zomervakantie was het weer passen en meten. Ik durfde bijna niet te kijken naar het toelaatbare totaalgewicht, de optelsom van motorgewicht, met inbegrip van brand- en smeerstoffen, plus bemanning en bagage.
Ik denk dat mijn ES2 door de jaren heen behoorlijk op zijn donder heeft gehad. Maar ja, je wilt toch vrouwlief op de duo meenemen. En zij komt nooit alleen. Er zit altijd een föhn aan vast en een tas met een inklapbare toilettafel. En om haar en mezelf gerust te stellen gaan er toch ook een paar kilootjes aan steeksleutels en tangen mee. Maar het mag nu allemaal, want ik heb mijn eigen kilo’s overboord gezet.
Ondertussen vind ik ook dat de ES2 aan de slanke lijn moet. Phil Irving met zijn klassieker ‘Tuning for Speed’ hielp me aan het idee.
Al in 1948 kwam hij voor het eerst met een goed onderbouwd standaardwerk om een blok rendabeler te maken. Een boek dat ik graag inkijk om de plaatjes. Diagrammen en tekeningen die het werk haast een wetenschappelijke uitstraling geven.
Uitgangspunt van zijn theorie is dat je de weerstand zo klein mogelijk houdt. Elke zandkorrel, elke luchtspleet pakt hij aan. Elke dwarsligger in het verbrandingsproces, elke misplaatste ademstoot van de carburateur draait hij de nek om.
Natuurlijk, er blijft benzine naar de carburateur stromen en de olie blijft door het blok circuleren. Maar mét het wegwerken van valse lucht is het afgelopen met al dat overbodige gesmeer van vettigheid op en rond het blok, zeg maar gerust rond de hele motorfiets tot ver buiten de intieme zone van 55 centimeter.
Zo gaat ook bij afvallen à la Frank het leven gewoon door. Hongeren dat kan niet. Dan val je dood. Een heleboel voedsel naar binnen werken kan ook niet: je komt de stoel niet meer uit. Of je blijft voor dood zitten. Afvallen moet door te eten, en een motor draait alleen als je er benzine in gooit. Maar je hoeft niet met calorieën te smijten als je dokter Frank of dokter Phil volgt.
Dankbaar voor dit inzicht begon ik enthousiast al een boodschappenlijstje voor betere klepzittingen, abrupt openende nokken, een waterpas afgevlakte cilinderkop en een uitgebalanceerde krukas te maken.
Het werd een indrukwekkende lijst. Een indrukwekkende lijst die nu in de prullenbak ligt. Want ik weet dat wanneer ik de afslankplannen met de ES2 ten uitvoer breng, ik een zekere en langdurige sleutelwinter tegemoet ga.
Ach, je hoeft toch ook zelf geen slank, afgetraind racemonster te creëren om mee te genieten van Irving’s zoektocht naar de tienden van een pk; een zoektocht waaraan ik de komende winter bladerend in Tuning for Speed meedoe. Wat winterspek kweken in een leunstoel voor een knappend haardvuur.
Gebaseerd op column die eerder verscheen in Unapproachable van Norton Club Nederland