Had mijn tong wel willen afbijten. maar ook mij was het ontglipt. Ben d’r helemaal klaarmee.Had halverwege nog willen afbuigen naar een ‘ben er hel..heel goed van doordrongen dat het niet gezond kan zijn in deze hitte aan mijn motorfiets te sleutelen’. Ik was te laat.
Het opheffen van een dopsleutel 22 is onder deze hittetsunami al haast te veel van het goede. Daar blijft het niet bij. Wat dacht je? Standaard na elke ingreep moet er natuurlijk een proefritje worden gemaakt. Of het nou om een nieuwe gaskabel of een zo juist gesaneerde versnellingsbak gaat.
Dit keer betrof het een stoterstang van mijn Norton ES2 die de onbedwingbare neiging had om in het donker van de tunnel zijn eigen weg te zoeken en de aansluiting met zijn tuimelaar te verliezen.
Ja, ja jongen dat zou wel eens kunnen komen door een te strak afgestelde kleplichter, werd mij ingefluisterd door een terzakekundige, een medium dat mij van tijd tijd via de telefoon een motortechnische onthulling doet.
Na een correcte hermontage eerst maar even rustig een paar minuten stationair laten lopen en kijken of de stoterstang op zijn plek blijft. Stap twee is een klein rondje om de kerk, vooral niet te ver van huis. Achterliggende gedachte: mocht een en ander toch fout gaan, i.c. de stoterstang zou weer in zijn oude gedrag vervallen, dan kon ik meteen de machine stopzettten. En dan, ja dan lopend én duwend terug naar huis.
Nou had ik voor enige koelte best in zwembroek op een rijdende motor willen kruipen, maar loopduwend en zwetend in het zwemgoed door de buurt? Dank je de koekoek.
Met een coronaregelstrengheid gelastte ik mezelf te wachten totdat de tropische temperaturen zouden wijken teneinde – voor het geval dat – vrolijk fluitend een dwarsliggende machine huiswaarts te kunnen duwen.
Inmiddels is het aanmerkelijk koeler is,en zit ik eerst nog dit stukje te tikken. En dan, ja dan…
En ja, als niet, ja dan ben ik er helemaal klaarmee. Met corona, hitte en dienstweigeraars. Laat mij ook eens ergens helemaal klaarmee zijn!