Als ik thuis kom, schrik ik van een enorme puinhoop op mijn bureau. Een haastig uitelkaar getrokken kartonnen doosje waarin een zuiger .20 overmaat was verpakt. Een factuur van een motorenrevisiebedrijf met de somma van 336,18 euro. Voor de cijferfetisjisten: het ging om werkopdracht W009/000807. Dat was het boren en honen van een cilinder en het maken van twee geleiders.
Nog een factuur. Van British Motorcycle Spares: 1 magneet 315 euro, inclusief verzendkosten.
Een briefje met wilde krabbels, geschreven met een blauwe pen, een dikke zwarte gelpen en met een dunne zwarte gelpen: De Groot, klepzitting in laten slijpen, zuigerspeling, compleet met pistonpen + veertjes. Een visitekaartje van de Matchless Shop. Ook nog een handgeschreven briefje van De Groot. Met onder meer de tekst ‘Let op deze magneet gaat rechts om’.
Daar weer onder ligt een ‘invoice’ van Beck voor een geleverde elektronische regelaar, inclusief verzending 46,32 euro. Plus de tekst ‘sorry voor de Engelstalige rekening maar de Nederlandse waren even op’.
Een nooit gebruikte agenda uit 2007 ligt opengeslagen op week 2 en is bekrabbeld met afkortingen: 9 wk. en 5wkEngel. Wk 21 t/m 25?
Helemaal onderop de stapel de envelop van de acceptgiro van mijn uitvaartverzekeraar. Ook beschreven. Driftige telefoonaantekeningen: retour olie controle, motorolie erop smeren, rondtrappen olie verspreiden, 500 km. t/m 3e versnelling, 3/4 gas, kop natrekken na 150 km, inrijden op Eng. Nortonwebsite. Er ligt het boekje Norton Motorcycles 1928 to 1955 bij en een beduimelde prijslijst 2005 van de Engelse Motorwinkel.
* * * * *
Hier is wat aan de hand geweest. Ik word wakker en kom geleidelijk bij mijn positieven.
Maandenlang zat ik ondergedoken met mijn ES2 in een diep zwart gat van onkunde en onmacht. En ook maandenlang had ik niets meer opgeruimd, plastic afval van me afgesmeten, gordijnen niet gewassen, mijn huishouden laten verslonzen. Die administratieve berg had ik lange tijd niet eens gezien.
Het was begonnen met een gescheurde cilinder. Ik durf niet meer terug te rekenen hoe lang dat is geleden. Zeg maar enkele tot veel enkele Unapproachables geleden. Een lange zoektocht bracht me uiteindelijk een andere cilinder en een zuiger. Ik was er haast religieus dankbaar voor. De montage liep op een ramp uit. De vervangende zuiger en cilinder zaten elkaar te dicht op de huid en stookten elkaar op tot hoge temperaturen, te hoge temperaturen.
Mijn ES2 was een schuurmachine op 5000 toeren. Zo klonk-ie ook. Toen ik de boel uitelkaar durfde te halen, wist ik niet van lachen of huilen. Zowel cilinder als zuiger was zijn ronde vorm voorgoed kwijtgeraakt: ze waren vervormd tot een duizendhoek. Gek, je bleek er wel mee te kunnen rijden.
Ik zeg lachen of huilen. Maar laat ik eerlijk zijn: het werd huilen. Dun verdriet maar wel uitgesmeerd over vele maanden. Een half jaar later zat ik zwaar in de shit, maar ik wist ook dat de huisarts me hiervoor niets zou voorschrijven.
Tegelijkertijd zag ik om me heen clubgenoten die zijspannetjes en Norton Manxen inelkaar flansten. En ja hoor, altijd goed gehumeurd.
Nu ik de administratieve puinhoop op mijn bureau had ontdekt, zag ik voor het eerst dat er een puinhoop wás.
* * * * *
Het geluid dat ik zo vreselijk had gemist, had zojuist geklonken. Een pracht van een zuiger in een pracht van een opgefriste cilinder. Plus een magneetje om te zoenen. De droge slagen in combinatie met dat altijd weer overdreven gesuis van wind langs mij jethelm. Ik had het allemaal weer beleefd.
Ik weet nu van haatliefde, van liefdehaat.
Met mijn gordijnen heb ik mijn Norton T-shirts in de wastrommel gestopt en ook alle andere rommel weer opgeruimd.
Trappen-lopen, trappen-lopen, trappen-lopen.