Doodsverachting

wallofdeathAls de vriendin van een man zegt ‘Ik heb alle vertrouwen in hem en hij weet heel goed waar hij mee bezig is’ dan weet je dat zo’n man op het punt staat aan een levensgevaarlijke job te beginnen. De vriendin is in dit geval Sharon Comiskey en de man Guy Martin (34).

Vanavond om 20.15 uur raast de Engelsman op zijn speciaal geprepareerde Indian met meer dan 160km/uur over de grootste Wall of Death ooit gebouwd. Live op televisie (Channel4) voor de ogen van miljoenen kijkers.

Het spel met de dood speelt zich af in het Oost-Engelse Lincolnshire op een steile wand met een doorsnee van 37 meter en een hoogte van zes meter.

Er staan twee ambulances klaar, stelt een persbericht hierover van Channel4 ons gerust.

De steile wand is een segment binnen de motorsport dat nauwe banden onderhoudt met de medische wetenschap. Bij herhaling worden van steilewandrijders oren opnieuw aan het hoofd gelijmd, armen weer tegen een schouder ‘gegooid’.

Martin is niet zo maar een motorrijder. Hij is een bekende coureur die al een keer of 25 aan de start verscheen van de TT op Man en reed vanaf 2009 toptien-klasseringen. Bij een valpartij in Noord-Ierland brak hij vorig jaar augustus zijn rug. Die wordt nu met metalen platen bijeengehouden. Deze kwetsuur weerhield hem er van een voor vorig jaar oktober geplande recordpoging op de Wall of Death uit te stellen.

Martin geniet verder bekendheid als presentator van verschillende docu’s op Channel4.

Om de zwaartekracht de baas te blijven heb je op een normale steile wand (ca. tien meter doorsnee) een G-kracht van 2,5 keer de zwaartekracht nodig om tegen de wand geplakt te blijven. Een snelheid van ruim dertig km/uur is dan toereikend.

Op deze uitzonderlijk grote wand is dat maar liefst acht keer de zwaartekracht. Je moet minimaal 80 km/uur rijden om ‘vastgeplakt’ te blijven.

Lukt het om het snelheidsrecord te pakken dan moet hij krachten tot 10G doorstaan, dezelfde kracht waarmee astronauten te maken krijgen bij hun lancering. Het hart moet daarbij heel hard werken om voldoende bloed naar de hersenen te pompen.

Een klein beetje Jezus zit er wel in Martin. Na een ernstige rugblessure in 2010 krabbelde hij vorig jaar augustus na het even ernstige rugletsel ook weer overeind.

Martin heeft verder nog de ambitie om dit jaar het motorsnelheidsrecord van 600 km/uur te breken.

“En dan”, zo heeft hij Sharon beloofd, “gaan we er eens lekker een weekendje met zijn tweeën op uit.”

Dit bericht is geplaatst in blog met de tags , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie