Die ene verrekte bocht op Zandvoort! Telkens als Herman Meijer zijn Kreidler er doorheen joeg, bleef er een paar meter asfalt over. Ofwel – zo hield hij zich voor – ik kan die bocht dus met hogere snelheid nemen. Maar dat lukt niet. Ik wil wel. Maar het brein staat me dat niet toe.
De wil kan het brein kennelijk niet de baas. En daar moet je dan ook maar niet tegen vechten. Dat inzicht deed Meijer in 1964 als 22-jarige op tussen twee trainingsrondes door.
Het denken over het denken is Herman Meijer ten voeten uit. De uit het Gelderse Laren afkomstige Meijer maakte in de jaren zestig, begin zeventig deel uit van het Kreidler-team met klinkende namen als Jan de Vries, Jos Schurgers en Aalt Toersen. Het was de tijd van de grote Nederlandse successen in de borrelglas-klasse. Meijer reed veelal bij de eerste tien, werd twee keer Nederlands kampioen (in 1964 als junior, in 1966 als senior), maar bleef in de schaduw van de andere nog grotere Nederlandse coureurs.
Niet alleen reed Meijer scherpe rondetijden op Nederlandse en Europese circuits, de Larenaar was ook de bouwer van de snelle Hemeyla (Herman Meijer Laren) waarbij hij Kreidler-carters verbouwde en voorzag van een staande in plaats van de bekende liggende cilinder. Ook genoot hij faam als bouwer van versnellingsbakken voor racers.
De inmiddels 76-jarige oud-coureur is constructeur gebléven. Houdt zich fit met zijn dagelijkse fietskilometers en experimenteert met andere batterijpacks voor zijn elektrische fiets. Niet om deze sneller te maken maar om meer kilometers uit de accu te halen. Op zijn website www.hermanmeijer.nl getuigt hij daarvan.
De grootste verrassing op de site is zijn verzameling filosofisch getinte stukjes over denkprocessen en de werking van het brein. Een inhaalslag van een man die opmerkt dat hij ‘vroeger’ als domme jongen werd afgeschilderd. De schoolresultaten waren niet best; op zijn veertiende verliet hij de lagere school om te gaan werken bij de plaatselijke fietsenmaker.
De coureur-constructeur geniet minder algemene bekendheid als zijn tijdgenoten De Vries, Schurgers en Toersen die hij doorgaans voor zich moest dulden. “Ik heb me nooit zo gemanifesteerd. Zal wel te maken hebben met een Achterhoekse bescheidenheid”, is zijn commentaar.
Verbitterd is Meijer geenszins. Op zijn site geeft hij zijn oud-collega’s alle eer met een uitgebreid overzicht van hun racegeschiedenis en palmarès. Wat dat betreft is de site een schatkamer van artikelen over techniek en racerij uit Motor, De Bromfiets en Moto73 in de periode van 1959 tot en met 1975.
Meijer die in ’75 stopte als racer, woont tegenwoordig in Blokzijl.
Hij laat overigens weten binnen een maand met zijn site te stoppen. Auteursrechtelijke problemen noodzaken hem deze uit de lucht te halen.