De ineenstorting van de Britse motorindustrie is hét schoolvoorbeeld op economie-opleidingen als het gaat om het om zeep helpen van een succesvolle industrietak.
Als bijbel voor de analyse van deze ondergang gold lange tijd het “Whatever Happened to the British Motorcycle Industry” (1981) van Bert Hopwood.
Weliswaar zijn er daarna vele journalistieke beschouwingen aan de teloorgang gewijd maar het ontbrak aan diepgaand wetenschappelijk onderzoek.
Dit nam de Canadees Steve Koerner op zich. In 2012 verscheen zijn 350 pagian’s tellende “The Strange Death of the British Motorcycle Industry”, een handelsuitgave van zijn proefschrift over dit onderwerp.
Het boek is zeer in trek en onlangs door www.carnegiepublishing.co.uk herdrukt.
Het behandelt de verschillende, ooit toonaangevende merken, industrieel design, productiemethoden en internationale en economische trends. Het boek is rijkelijk voorzien van zwartwit foto’s.
Met harde cijfers laat Koerner zien dat de ceo’s bij AMC, BSA, Norton, Triumph teveel naar de glambikes uit de racerij keken. Er werd volop in de zwaardere modellen van 500 tot 850 cc geïnvesteerd maar het ontbrak aan een toegankelijke everyman’s bike. Lichte motorfietsen die in de jaren zestig en zeventig wel volop in het Verenigd Koninkrijk rondreden, maar ze waren van Italiaanse en vooral Japanse makelij. En ja, er was wel zoiets als een BSA Bantam. Deze had destijds echter ten opzichte van het mooie Italiaanse en Japanse glimwerk de uitstraling van een opgewarmd veenlijk.
Maar dat was het niet alleen. Zoals de neergang ook niet alleen is af te wentelen op een algehele malaise in de Britse maakindustrie, falend overheidsbeleid, een slecht ontwerp of foute managers. Daar doet de analyse van Koerner overigens ook niets aan af. Het geheel maakt de boel alleen maar erger en complexer.
Met ‘Whatever’ en het in uitgebrachte ‘Shooting Star: The Rise & Fall of the British Motorcycle Industry’ (2009, Abe Aamidor) completeert ‘The Strange Death’ de trilogie van een groot Brits industriedrama.