Bespiegelen

Het rijden met een veteraan is niet zonder risico. Ik bedoel het risico op sfeerbedervende opmerkingen. Oké de goegemeente vindt het aanvankelijk fantastisch als je op een bijna 80 jaar oude fiets komt aankakken. Maar na de eerste ooh’s en aah’s begint het prijsschieten. Dan is het stuur niet origineel, dan weer is er gekozen voor een historisch incorrecte tankbelettering en zelfs de plaats van een aangebrachte zijstandaard kan kanttekeningen oproepen.

Dacht ik de misprijzingen inmiddels allemaal gehad te hebben, verschijnt een vriend ten tonele die met ongetwijfeld goede bedoelingen mijn ES2 monstert, en mijn spiegel naar de prullenbak verwijst. Niet omdat-ie niet origineel is of om andere esthetische redenen. Nee, het stuur is zijns inziens al veel te druk bezet met lichtschakelaar en toeterdrukknop, manetten voor choke en ontsteking, en – voor noodgevallen – nog een houder voor een draadloze (reserve-)ledkoplamp.
Tja ruimte voor een tomtom zit er dan niet meer in, maar die had ik er ook niet op willen zetten. Alleen al om op een andere plek weer het commentaar ‘stijlbreuk’ van de originaliteitspolitie te ontlopen.

Kaptafel

Het gaat om een spiegel op een stokkie die links op het stuur is gemonteerd en een beetje eigenwijs schuin naar buiten steekt. Om voldoende ruimte op het stuur te hebben zou een stuureindspiegel de voorkeur verdienen, aldus het voorzichtig uitgesproken doch mierenneukende oordeel.
Eerlijk gezegd had ik nooit stilgestaan bij de plek noch bij de uitvoering van dit hulpmiddel om op de hoogte te blijven van hetgeen onderweg achter je rug gebeurt.
Bovendien maakte de spiegel ook jarenlang deel uit van de geïmproviseerde kaptafel die mijn vrouw aan de roadside snel inrichtte om even kapsel en make-up bij te werken. Ik zou niet gewild hebben dat ze voor dergelijke belangrijke handelingen door de knieën moest om in zoiets als een op buikhoogte geplaatste stuurspiegel te kijken.

Maar ja in een leven zónder achteruitkijkspiegel zou ik me nooit meer hoeven ergeren aan grootlichtopstekers en spatbordklevers: ze bestaan niet meer. En bij een inhaalmanoeuvre, gesteld dat de hoogbejaarde ES2 het op zijn heupen krijgt, meen ik nog voldoende jeugdige souplesse te bezitten voor een halsdraai om achterom te kijken.
Het gemekker maakt me stuurs. Als een steentje in de schoen blijft het denken aan die spiegel me irriteren. Ik neem me voor de geschiedenis van de (wettelijk verplichte) spiegel uit te zoeken. Bladerend zie ik rijen BSA’s, Hendersons, Velocettes, BMW’s, Gilera’s al dan niet voorzien van patina of marinerend in hun eigen jus voorbijkomen. Al-le-maal spiegelloos.

En sla ik jaargangen eind ’40 en jaren 50 van het Engelse blad MotorCycling erop na dan zie ik talloze advertenties van stuurmoffen, motorblokbeschermers, kofferrekken en schijnwerpers. Maar geen spiegels. Wel duikt in 1962 in een advertentie van Wipac de eerste bar met knipperlichten op. Het gaat om een staaf die je onder de koplamp monteert. Maar ook nu nog geen spiegels.
Eén uitzondering: Honda. De eerste Honda’s zijn meteen uitgerust met spiegels, zoals ook Japanse motorfietsen jaren later er heel rap bij zijn om de uit-schakelaar voor de verlichting af te schaffen.

Tromgeroffel

Bij het geblader langs al die prachtige veteranen dringt het tot me door waarom die motorfietsen met webbvork, zonder knipperlichten en vooral zonder spiegel zo fraai ogen. De ooit bedachte lijn van het motorontwerp is niet aangetast. Mijn dwarsige, schuin op het stuur gemonteerde spiegel breekt de lijn en gooit het totaalbeeld overhoop.
Maar ja een stuureindspiegel? Die blijft dan wel enigszins in het verlengde van het stuur en dient de esthetiek maar bij de eerste de beste poging mijn ES2 via de schuurdeur naar buiten te werken zou die tegen de deurpost afknappen.
Zonder spiegel dan? Zou dat alleen al niet een weldadige therapeutische interventie zijn voor mijn paranoïde inborst? En wat zou me dat een ergernis besparen over al dat spatbordgekleef!

Mijn verrassing is groot als ik de RDW-regels erbijhaal. Tromgeroffel, champagne, vuurpijlen. De wet schrijft alleen bespiegeling voor aan motorfietsen die na 26 november 1975 in gebruik zijn genomen!
En voor alle veiligheid is er nog een escape: spiegels mogen van de RDW worden vervangen door een camera-monitorsysteem. Daar heb ik aan het stuur alle ruimte voor: op de plek van die verdomde spiegel.