Het is vijf voor twaalf. Nee, nog gekker: drie voor twaalf. De gemiddelde leeftijd van de berijder van een klassieke motorfiets ligt op 63,1 jaar. En over een paar jaar kunnen we het niet meer weten. Wat? Dan weten we niet meer welke naaldinstelling onze uitlaat moet hebben als een scholuitlaat de originele blaaspijp vervangt.
Dan kunnen we er niet meer opkomen hoe-nou-toch-ook-al-weer een elektronische spanningsregelaar met plus-aarde in het circuit moet worden gelegd.
Seniliteit, Alzheimer en Korsakov worden ons de baas en blazen de kennis uit ons geheugen: de herinnering doet het niet meer. En mochten ze er straks nog zijn, de ons toegewezen thuiszorgzusters kunnen ons hiermee echt niet verder helpen.
Het zijn hooguit de typespecialisten binnen een motorclub, die het nog zullen redden. Van hun overdosis aan kennis blijft altijd wel zoveel over dat ze daarmee op negentigjarige leeftijd nog blind een kabelboom kunnen leggen. Handige mannetjes die ook op boemknalplof gekoesterd worden. Deze technische thuiszorgbroeders zou je om te beginnen levenslang vrij – alcoholloos, dat wel – drinken moeten geven. Een Nortonnetje, een DKW’tje, al naar gelang, van de zaak en tweehonderd punten voorsprong in hun clubtoerklassement.
* * * * * *
Waarom snij ik dit onderwerp aan? Ik ben bang. Bang dat de kennis verdampt. Je ziet in de filmwereld al dat er moeiteloos een loopje met de rijke geschiedenis van de motorfietstechniek wordt genomen
In een tv-serie zag ik eens een BSA single starten,maar ik hoorde het nagesynchroniseerde geluid afkomstig van een Triumph Bonneville-track uit de BBC Sound Effect studio. In The Motorcycle Diaries wordt als stand-in voor een Norton 16H waarmee Che Guevarra door Zuid-Amerika zou hebben gereden, een Norton ES2 de weg op gestuurd.
De fijnproevers zullen dit bedrog nog wel doorzien. Maar laten we oppassen. Straks draait een regisseur ons een rad en laat een Ariel Square Four over de filmset gaan in de gedaante van een BSA Bantam.
* * * * *
Dit doemscenario van feitenhusselarij vraagt om de instelling van een Klassieker Kenniscentrum. Een datacentrum met alle gegevens van veteranen voor 1980. Foto’s, beschrijvingen, filmpjes, tekeningen en geluid (!). Vastleggen die handel. Elke letter de er in welk blad of op welke site dan ook aan is gewijd, moet je in de databank kunnen terugvinden. En dan ook meteen maar wereldwijd. Zodat ik straks kan weten hoe een Syrische ES2-rijder zijn plunjermodel van het eeuwige voorremgeklooi verloste. Hoe een Hawaiiaanse BSA B40-bezitter in een Toyota 3WXL-zuiger een uitstekende vervanging vond voor een iets te uitbundig swingende hoolahoop-zuiger in een uitgesleten cilinder. Elk boutje, elk schroeffie verdient een beschrijving, elke ontstekingsafstelling bij een rondje speed op record-circuit Brooklands een verhaal.
Het is drie voor twaalf, over een paar jaar ga ik met pensioen. Ik kan daar niet op wachten en zet alvast al mijn opgespaarde motorbladartikelen, correspondenties over zekeringen en sproeiermaten alsmede voor de handel bedoelde Service Sheets op de site: BikyLeaks.
Engelbert Spechtenborst jr.
Gebaseerd op column die eerder verscheen in Unapproachable van Norton Club Nederland