Twee A4-vellen had ik in telegramstijl volgeschreven met alle correspondentie en telefoongesprekken die ik de afgelopen drie weken heb gevoerd met Bol.com. Over de bezorging. Een besteld artikel, een tomtomkabel, die in zijn kartonnen doosje was gaan zwerven en zweven en uiteindelijk in een zwart gat leek te zijn verdwenen.
Ja mensen, boemknalplof schaart zich in de lange rij van klagers over webwinkels en bezorgdiensten. Je weet wel een van die gespreksonderwerpjes, populaire gespreksonderwerpjes op verjaardagsfeestjes. Naast gemopper over slechtfunctionerend horecapersoneel en – alweer even geleden in mijn beleving – geduw en getrek met leveranciers van internet – en telefoonaansluitingen.
Het maakt je moe, zo moe dat je liever alle banden met een postorderbedrijf als Bol verbreekt, en gewoon weer met de fiets naar een dorp verderop peddelt om die ene Halcyon motorbril te gaan bekijken en kopen.
Ik wilde al die communicatieve en bezorgmissers in naam van Bol aan jullie voorleggen om je mét mij te laten gruwelen dan wel met leedvermaak te laten genieten van zoveel geblunder bij een organisatie die toch al sinds 1999 loopt te postorderen (eerst onder de vlag van het Duitse Bertelsmann, vanaf 2012 onder Aholdvlag).
De ellende had ik in een koele, zakelijke factsheet willen presenteren. Maar ik doe het niet. Ik wil mezelf maar zeker de trouwe boemknalplofbezoeker niet vermoeien.
Dwaalpakketjes
Wél toont de zaak aan dat Bol blijkbaar geen enkele regie heeft over door haar ingehuurde bezorgdiensten. Als oplossing voor gemor over gestrande bezorgingen en dwaalpakketjes heeft Bol een flink en goed opgeleid serviceteam opgetuigd. Dat moet vooral zorgen dat de klant vanwege uit de hand lopende spookbezorgingen niet nog pissiger wordt. De jongens en meisjes van de servicedienst zijn superaardig, weten hoe je je dient uit te putten in excuses, kunnen zich heel goed voorstellen dat…. en willen tot slot hun stinkende best doen om iets voor je te regelen.
Je hebt er niets aan als klant, of – om het wat formeler te zeggen – als het gaat om de naleving van de gesloten koopovereenkomst. Je gespreks- of chatpartners in het callcenter hebben geen enkele macht om de zaken bij te sturen als het elders in de organisatie van het postorderen spaak loopt.
Ze kunnen niet voorkomen dat PostNL of welke bezorgdienst dan ook spookberichten uitwisselt met de klant over elders bezorgde pakjes of andere geschonden bezorgafspraken.
Afleverdatum en afleveradres worden bepaald aan de roulettetafel. Bol, de winkel waarmee jij een overeenkomst hebt gesloten, straalt tegenover de klant een en al machteloosheid uit, heft de armen ten hemel en kan er niets aan doen. Gaat desondanks wel in zee met falende bezorgdiensten.
En zo kan ik wel Bolverlater worden maar geen DHL- of PostNL-verlater. Je krijgt deze diensten bij welke webshop dan ook er ‘gratis’ bij.
Superbestellers
Voor ons boemknalploffers toch een aandachtspuntje. Want wij sleutelaars en would-be chef-monteurs zijn in extreme mate aangewezen op een gesmeerd lopende bezorgdienst. We zijn superbestellers die nou net spulletjes uit de andere kant van het land, Engeland, de VS of Oostenrijk nodig hebben. Want daar blijkt dat ene zweefzadel van een Harley uit 1957 of een repairkit voor een Amalcarburateur 276 nog leverbaar.
Daarnaast is er dan dus Bol, de megaleverancier, zeg maar de moderne mix van good old Wehkamp en de Winkel van Sinkel. Je kunt er al het denkbare aanschaffen, variërend van een 6 volts tellerlampje met bajonetfitting tot een tomtomkabeltje.
Postcodeloterij
Oké, heel kort dan, zo is het gegaan. Mijn de volgende dag leverbare tomtomkabel zou eerst thuis, toen op een DHL-punt tien kilometer verderop (was lekker twee weken op vakantie), daarna bij een PostNL-punt op 14 kilometer afstand, vervolgens op mijn woonadres, toen helemaal niet meer en tenslotte toch op mijn woonadres worden afgeleverd. Drie weken lang mails, trackingscodes en telefoontjes.
Na die drie weken stond de oranje auto van PostNL met het kleinood voor mijn deur. Toch. En de bezorger gaf me het gevoel dat ik een van de gelukkige winnaars van de postcodeloterij moest zijn. ‘Want hoe dan ook, u hebt uw bestelling nu in elk geval in huis’, zei hij. En hup, hij was al weer op weg naar zijn bestuurdersstoel.
Zoals sommige mensen zich omschrijven als vleesverlater, mag boemknalplof worden genoteerd als Bolverlater.