Grip nieuwe (li.) en oude (r.) stijl.
Zet de sneeuwbril op als je het nieuwe, oogverblindend witte KNMV-magazine Grip opent. Een lawine aan wittinten komt op je af. Het blad dat vorige week op de deurmat lag, is grondig gerestyled.
De altijd uit hun voegen knappende Grip-pagina’s met veel kleur en onderwerpen die elk om hun eigen voorrang schreeuwden, hebben plaatsgemaakt voor een bedaard en overzichtelijk magazine dat gelijkenissen vertoont met het mededelingenblad van mijn regionale waterschap. De opgewonden Suzuki tweetakt uit de jaren zeventig is ingeruild voor een kalme, Engelse eenpitter.
Die rust is gecreëerd door het blad met acht pagina’s van 40 naar 48 uit te breiden.
You can’t judge a book by its cover maakte de ons pas ontvallen Chuck Berry ons ooit wijs. Er bestaat ook zoiets als inhoud.
Bekende rubrieken zijn weliswaar van naam veranderd maar bedienen nog steeds dezelfde doelgroepen (jonge motorsporters, vergrijsde motorclubs, nostalgici, de rijder-van-nu mét motor)
Zo zie ik verder een aardige infographic bij de start van het nieuwe motorseizoen waar niet het vingertje wordt opgestoken maar waar ieder uit sneeuwkoele cijfers zijn conclusies kan trekken.
En wist je dat je het oliepeil van de meeste drysumps (oliereservoir in tank en niet in carterpan) bij warme motor meet? Het onderwerp, de uit de winterslaap ontwaakte motorfiets, mag opgelegd pandoer zijn voor motorbladen en -sites. Maar de presentatie met kleine fotootjes en een kort stukje tekst nodigen dit keer wél uit tot lezen.
Een verklaring voor het gul met wit inpeperde magazine vind ik tot slot in de colofon.
De vormgeving is in handen gelegd van niemand minder dan de Nederlandse Ski Vereniging. Wuhh? Een club die zich blijkbaar niet alleen op de sneeuwpiste maar ook op de opmaak van (motor)bladen heeft gestort.
Dat de KNMV hiermee het motorrijden officieel heeft overgeheveld naar de wintersporten kan ik alleen maar waarderen. Doorrijden met die handel.