De 19-jarige John Surtees met een Norton Manx 350 op Brands Hatch.
John Surtees was altijd overal. Op foto’s aan de muur, in een rood autootje op de Scalextric model-autoracebaan, gekalkt met blauwe ballpointinkt tussen The Kinks en Pretty Things op een schooltas.
Dat is de taak van een jeugdheld. Hij moet overal zijn.
De man die overal moest zijn, overleed afgelopen vrijdag op 83-jarige leeftijd. Tot op hoge leeftijd liet hij zich nog zien bij classic races.
Waarom hij jeugdidool werd, weet ik niet. Omdat hij op een Norton had gereden? Omdat hij zijn succesvolle motorracecarrière vervolgde in het favoriete jongensautomerk Ferrari?
Zelden zag ik hem als een man van vlees en bloed. Altijd ingepakt in een leren motoroverall met helm en halsdoek, hooguit een paar streepjes blote wang die boven de FI-cockpit uitstaken.
Ruim tien jaar geleden ontdekte ik Surtees als die man van vlees en bloed. Ik hoorde hem op de elpee Sound Stories TT 1957-1964. Een interview in 1959 met Murray Walker op het moment dat hij net van zijn MV is afgestapt na zijn zege in de Senior TT.
Als je Surtees terughoort, begin je plaatsvervangend te rillen. Hij reed zijn race over het Mountain Circuit in ijskoude regen. De glorieuze winnaar was tot op de draad toe nat en bibberde zijn woorden in de microfoon van Walker. Twee assistenten masseerden zijn handen om de bloedsomloop weer op gang te krijgen.
Dat jaar won Surtees zowel de Senior als de Junior voor het tweede achtereenvolgende jaar.
Een jaar later begon hij aan aan twaalf jaar durende carrière in de FI. Hij was in 1956, 1958. 1959 en 1960 al wereldkampioen 500 cc geworden. Ook op vier wielen werd hij – in 1964 – nummero uno met Ferrari.
Op Spotify is het korte, maar gedenkwaardige interview nog te beluisteren. Tik Sound Stories TT in en selecteer Part 1.