Vanochtend ben ik verdwaald. Lekker verdwaald, zoals ik als vierjarige steeds verder van huis raakte van de bakkersetalage met moorkoppen via de stroopsoldaatjes en dropveters van de zoetwarenwinkel naar het raam waarachter klappertjes en sheriffsterren uitgespreid lagen.
Zinloos dus om in een 21e eeuwse reflex de mobiele te pakken om de weg naar de bewoonde, aangeharkte wereld terug te vinden: ik zou hebben gestampvoet ‘nee ik wil niet terug’.
Het was heerlijk de weg kwijt te raken tussen verhaalfrasen met zwetende Engelse motoren, zwartwitfoto’s van vette motorklauwen, een plaatje van een treurige Honda die in weer en wind aan een lantaarpaaal langs een gracht staat te lijden en bibberige lijntekeningen van Guzzi’s en Laverda’s. Uitgestald over bijna 350 pagina’s boek.
Het boekwerk heet Motorrrraria, werd uitgebracht in 2011 en is anno 2019 als het motorrijden op zijn mooist: rijden zonder bestemming, doelloos rijden om te rijden. Van dorpsplein te A linksrechtslinksrechtstweedelinksderderechts uitkomen bij een ophaalbruggetje tussen B en C. Je weet al lang niet meer wie je baas is, dat je überhaupt een baan hebt, dat er thuis in de koelkast een bieflap ligt die vandaag nog de koekepan in moet. Ginder schittert een stroompje rivier. Open die gaskraan. Eropaf.
In het boek Motorrrraria komt een optocht voorbij van motorrijders die krassen en butsen opliepen, maar ook die ingelukkig worden van de wind in het gelaat. Ze zitten in verhalen over de oud-leraar Nederlands van Tommy Wieringa die op een auto klapte, over ex-kamerlid Anja Timmer, een vrouw met brandweerschoenen en op zoek naar de ideale motorkleding voor dames, over een lesbomotorclubje met een Regenkapjestreffen en over motorrijders die nooit lezen.
Het boek lag al een paar jaar in mijn motorboekenkast. Ik hoefde het nooit te pakken om werkplaatshandelingen uitgelegd te krijgen of een motortype te dateren. Evenmin om er de biografie van een gesjeesde TT-held in te vinden. Het was zoetjesaan weggegleden achter een stapel.
Het boek zelf, ook nog eens een juweel van vormgeving, is eigenlijk puur uitgeversanarchisme van AFdH Uitgevers: het is geen uitgeverij met corebusiness motorboeken of transportboeken of voertuigboeken, noch werkplaatshandboeken of motormonografieën. De uitgeverij werd in 2011 opgericht met als doel werk uit te geven van A.L Snijders, met zijn zeer korte verhalen heerser op de vierkante decimeter.
Samensteller van Motorrrraria en mede-oprichter van AFdH Paul Abels nam zijn eigen bijna fatale motorongeluk als startpunt en wist zo’n vijftig verschillende schrijvers, beeldend kunstenaars en motorrijders bij het project te betrekken. En o geluk, Snijders blijkt een motorverleden te hebben en kan met enkele verhalen ook het boek worden ‘ingetrokken’.
Naast een interview met motorrijder-schrijver-beeldend kunstenaar Jan Cremer bevat Motorrrraria bijdragen van onder meer de schrijvers Threes Anna, Herman Pieter de Boer en Tommy Wieringa.
Motorrrraria is nog te bestellen bij de uitgever en kost 24,50 euro: https://www.afdh.nl/ .