Naast onze motorfietsen en schuren vol steeksleutels, trechters en bussen kettingspray hebben we allemaal wel een of meer trofeeën in huis. We betuigen er onze aanhankelijkheid mee aan de motorfiets in het algemeen of aan ons eigen motormerk. Mooie stukjes huisvlijt, kitsch of kunst die het motorleven nog mooier maken dan het al is.
Hieronder een presentatie van trofeeën van de Handigemannetjes. Als voorproefje eerst een ‘schuurvondst’ uit eigen verzameling.
* * * * *
Tien jaar geleden. Het hart sloeg me in de keel toen ik in een beduimeld platenzaakje in de omgeving van de Londense Portobello Road deze twee elpees aantrof. Was het werkelijk waar? Stonden ze daar echt? Ja, het waren echt de TT Highlights Vol. I (1957-1964) en Vol. II (1965-1968).
De legendarische geluidsopnamen van de TT op de Isle of Man met het gereserveerde gentlemanlike enthousiasme van de commentatoren Murray Walker en Peter Arnold.
Ik kende ze uit mijn jeugd. Een oom had zo’n plaatje in de kast als aanvulling om zijn motorhobby helemaal af te maken. Trommelende MV’s, vette BMW’s en huilende zescilinder Honda’s.
Als mijn Norton ES2 een dag niet wil, is er troost. Daar scheurt John Surtees door Glenn Helen in de huiskamer achter langs de stoelpoot. Rooooaaar!
Nu koop je de ‘Highlights’ op eBay. Vanuit de leunstoel.
Kalenderleden
Alleen al de kalender die de Duitse Moto Guzzi Falcone club jaarlijks uitgeeft, is al een lidmaatschap waard.
Het is een kwestie van adel verplicht . Waar de Guzzi’s een toonbeeld zijn van fraaie Italiaanse ontwerpkunst, wil de samensteller van de Duitse datumoverzichten niet achterblijven en brengt al vele jaren de schitterendste kalenders uit.
De vraag van ‘wat motten we dit jaar op de plaatjes zetten’, beantwoordt de samensteller telkens weer met de meest originele thema’s. Bijvoorbeeld het hierboven getoonde thema modelbouw-Guzzi’s. In prachtige ensceneringen gebeuren er de spannendste dingen op de tabletop. Maar ook was er de 12-delige serie van de Guzziman en zijn werkplaats. Of een jaargang met combifoto’s van de verschillende typen als Falcone, Airone en Stornello en hun gevederde tegenhangers valk, reiger en spreeuw uit de natuur.
En dan hebben we het nog niet eens over de fraaie fotografie. Doen, net als Bennie, lid worden van de Duitse Falconeclub. Alleen al om de kalender.
Schoonheid krijgt rimpels
Nou vooruit dan. Na lang nadenken loopt Heije terug naar zijn schuur. ‘Fotografeer die maar. Die poster hangt hier al sinds mijn eerste Commando 850 in 1977/78’.
Ik zie een ooit frisse, blote dame die alleen een shawl en een paar laarzen nodig heeft om de Norton te beklimmen. De rest van haar kleren? Opgeborgen in de HR panniers?
Ook aan haar zijn de jaren niet onopgemerkt voorbijgegaan: butsen, kreukels en rimpels. En de Commando van Heije? Die staat er nog superstrak bij.
Stuiterend uit het noorden
Als je iets motorkunst mag noemen dan is het deze trofee van Jaap wel. Een op linnen geschilderde army-bike, een Harley flattanker uit de jaren twinitig, die de vrije teugel krijgt. De penningmeester van de Nederlandse BSA-club ontving het doek enkele jaren geleden uit handen van clubgenoot Theo Schippers. De uit het hoge noorden afkomstige Jaap bleek tijdens het toenmalige Webbvorktreffen in Vierhouten, stuiterend op het ‘comfort’ van de girder- of Webbvork de grootste afstand te hebben overbrugd.
Theo blijkt niet alleen een bekwaam treffen-organisator te zijn maar ook over een vaardige schildershand te beschikken.
Toptreffen
Het was maar een clubje van zes, zeven leden. Maar Mosten MC uit het noordoosten van Denemarken organiseerde de mooiste motortreffens die Harold zich kan herinneren. Elk jaar twee treffens waarvan een voor Engelse motoren, de andere voor Amerikaanse. Het speelde zich af op een enorm groot stuk land. Rond een boerderij met een eigen dragstrip erbij en classic cross en races. En er waren 24 uur per dag live-optredens in en circustent. Het trok duizenden mensen.
De dierbare herinnering is een T-shirt uitgegeven bij de Engelsk Traef in 1994.
Overigens, wie er nog eens heen wil, de Deense motorjongens en -meisjes zetten deze traditie met hun treffens tot op de dag van vandaag voort. Voor wie het Deens ook niet beheerst: zie de foto’s op hun site http://www.mosten-mc.dk/most/galleri.html