Gevoelssnelheid

Vanaf vandaag gaat het gas er weer vol op. Ze blazen het – toch al weinige – schuim uit je bier als je met je pint in de beergarden van The Mitre Pub Kirk Michael zit. De snelheden op the Isle of Man zijn schokkend als je je voor de eerste keer posteert langs het 38 mijl lange circuit in de Ierse Zee.

Racen gaat altijd en overal tegen de limiet of eroverheen. Maar op Man speelt ook de gevoelssnelheid een grote rol. Die snelheid wordt bepaald door drie factoren: de objectieve snelheid die je op de klok kunt registeren, de wegomstandigheden en de afstand van de kijker tot de passerende racer.

En zo ervaar je een snelheid van 200 km/uur over een klinkerweg zonder uitloopstroken en een schamel strobaaltje tegen een telegraafpost anders dan op een smetteloos geasfalteerd racecircuit waar je wekelijks grote coureurs zonder kleerscheuren van hun bike ziet stuiteren. Stof afkloppen, vloeken tegen een olievlekje en weer verder.

Maar wat op Man bloedstollend is, is de korte afstand die je als toeschouwer ten opzichte van de heren-coureurs hebt. In het aangehaalde voorbeeld in Kirk Michael kun je ze op een meter van je voorbij zien schichten. Tweehonderd per uur, nee dat moet 280 per uur zijn geweest. (Er is eigenlijk nog een vierde factor die de gevoelssnelheid bepaalt: het geluid van de brullende machines dat tegen de muren van omheiningen en huizen caramboleert)

TT-fans die verstandig zijn, waren voor het afgelopen weekeinde al op het eiland om te kijken naar de pre-TT Classic. Inderdaad racen op klassiekers als Seeleys, AJS en BMW-zijspannen. Prachtig. Maar ook om te wennen aan de snelheden.

Ook bij deze races op het zuidelijk deel van het eiland scheren de coureurs zeer nabij langs je heen. Maar de objectieve snelheid ligt lager (want oudere machines, want oudere coureurs).

Dit weekeinde had je kunnen zien hoe de onnavolgbare schoonrijder uit Liverpool, Mike Hose, op onder meer AJS7R en Ariel Arrow (250cc) de overwinningen aaneenreeg. Met in totaal 17 zeges heeft hij de meeste overwinningen ooit geboekt in de klassieke pre-TT.

Hose rijdt snel genoeg om het veld te kloppen en traag genoeg om van zijn soepele en onnavolgbare stijl te kunnen genieten.

Dit bericht is geplaatst in blog met de tags , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie