Eigenlijk moet je zeggen grote klasse van Will Hartog en Jan de Vries om met hun tweetakten op Assen te verschijnen. Gisteren 95 jaar geleden begon een rennersveld van 27 heren-coureurs aan de eerste TT. Onder grote publieke belangstelling.
Ze snelden vanaf de start op de Grote Brink in Rolde langs de tribunes in Borger en Schoonloo, tien rondjes van elk 28,4 kilometer. Piet van Wijngaarden won de 500 op Norton. De 350 was voor Hajo Bieze (New Imperial), de 250 voor Arie Wuring (BSA).
Het jubileum zou worden opgeluisterd met een ereronde van Witte Reus Hartog, die in 1977 de 500 in Assen won, vergezeld van ‘wat maten uit die tijd’.
Zaakjes goed voorbereid en dan ineens spelbederver corona. Geen publiek, geen kakofonie van opwarmende Husky’s en Honda’s en geen opwindend pitsrumoer. Maar ja beloofd is beloofd, zal circuitdirecteur Arjan Bos hebben gedacht. We kunnen Wil nou niet meer afzeggen.
Naast de genoemde Jan de Vries, tweevoudig wereldkampioen 50cc (1971 en 1973), was ook Hans Spaan, 31 jaar geleden de laatste Nederlandse winnaar op Assen (in de 125), gisteren aanwezig. Hij verkoos het om hem moverende redenen niet in het zadel van zijn Honda te springen en volgde de ’tweestrijd’ tussen Hartog en De Vries van achter de strobalen.
Tijdens zijn 4,5 kilometer lange rondje met De Vries zal de ‘Grasdroger uit Abbekerk’ nog nooit zoveel Engels raaigras om zich heen hebben gehad. De groene taluds met in 1977 hun tienduizenden zwaaiende fans, waren uitgestorven.
Een ereronde onwaardig. Een ereronde is met één hand aan het stuur kijken naar zwaaien met programmaboekjes, een wheelie op het eind, bloemen die het publiek in worden gegooid. Wel was daar even het jankerig wegtrekken van zowel de Suzuki als de Kreidler en verder wind die schraal door de microfoon van de Studio Sport-verslaggever floot.
Twee Drentse rondedarlings – er was zon noch regen geweest om een paraplu voor de renners op te steken – bleven onwennig achter op de startgrid. Mooie benen onder tuniekjurkjes, maar wel koud op een onwillige zomerdag in de Drentse wind.
Bommetjevol
Had het eervoller kunnen worden voor de twee nog rijdende legendes De Vries (76) en Hartog (72)? In de voetballerij zijn ze uitgekookter. Met inzet van techniek, audiotechniek, weten ze ons in de publiekloze corona-tijd toch de indruk te geven dat het stadion bommetjevol zit.
Het holle geroep van trainer-coaches wordt tijdens het livetelevisieverslag overstemd door een extra geluidsspoor met tribunegeluiden. Je hoort juichers, mompelaars, zuchters en oei-roepers. Fluitconcerten en racistsiche spreekkoren heb ik niet kunnen ontdekken als Arsenal tegen Sheffield balde of Borussia het opnam tegen Bayer Leverkussen. Voor de couleur locale slipte er af en toe hooguit een hiha-hondelulletje tussendoor.
‘Assen’ had de ererit kunnen doen vergezellen van een geluidsband. Ergens in het ballenhok van de Stichting Circuit van Drenthe TT moet toch nog wel een tape met raceverslag plus commentaar van Frans Henrichs liggen?! En van het ererondje van Wil uit 1977?!
Ik reken erop dat we het nog een keer dunnetjes overdoen en Wil Hartog ook welkom is voor een ereronde als het 96 jaar geleden is dat het spektakel in Rolde van start ging.
Verslagen TT-zege Wil Hartog 1977: https://www.youtube.com/watch?v=cLRFy2R7uc8 en (met Frans Henrichs) https://www.youtube.com/watch?v=aEZPMjw3HPk.