Blaren op de tong. Maar ik heb het voor elkaar! Mijn zorgverzekeraar betaalt de helft van de kosten van mijn heftafel.
Officieel heet het dat ‘wij (de verzekeraar – ES) u voor 45 procent tegemoetkomen in de kosten van de aanschaf van een aangepaste, verstelbare garage-inrichting voor hobbydoeleinden volgens norm 1323′. Ik had zelfs een klein babbeltje moeten houden voor een indicatiecommissie van drie dames die heel ernstig keken.
Gek is dat je – eenmaal geïndiceerd door die ernstige dames – zo ’n ding niet alleen via de thuiszorgwinkel moet bestellen maar daar ook moet afhalen. Temidden van looprekken en nekkussens stond ik drie weken later wat gegeneerd te hannesen toen ik mijn heftafel bij de thuiszorgwinkel kwam afhalen. Gelukkig bleef de thuiszorgjuffrouw in indicatietaal praten en noemde ook mijn tafel voor het gemak een ‘aangepaste voorziening’. ‘Ik zal de voorziening even voor u laten pakken”, zei ze na een snelle check van de bevestigingsbrief van thuiszorg.
Eenmaal buiten toen de heftafel in het busje lag, kon ik deze gênante situatie gauw vergeten. Er bekroop me zelfs een gevoel van triomf. Nee, niet omdat ik dit zakelijk grijze stuk garagetuig bij de verzekering had weten los te peuteren, maar ik realiseerde me dat het bedwingen van de techniek nu ook binnen mijn bereik lag. Ik zag ineens dat die tafel met zijn hydrauliek ergens voor staat: de serieus te nemen sleutelaar. Het was niet langer Engelbert de klungelaar. Die man met dat onsuccesvolle, vette haar die kronkelend over de grond met bahco in de hand en een pakkingsringetje tussen de tanden onder het carter van een – op dat moment – vervloekte Norton ES2 aan fitness leek te doen. Van die veel te vaak meegemaakte momenten waarop ongemak en ongeduld samenzweren waardoor zomaar een bout onder je ringsleutel afknapt.
De klungelaar was een verhevene geworden. Mét mijn ES2 zou ik mee omhooggaan op de tafel en even hydraulisch boven mezelf uitstijgen. Lastige vragen die ik mezelf kon stellen of mijn dynamo nu ook alweer rechts- of linksom draaide, en of ik die tandwielen van de versnellingsbak nu in de goede volgorde had neergelegd, nee of toch ja, zouden me niet langer in de hoogste staat van paniek kunnen brengen. Deze tafel ging rust geven.
Vanaf nu kon ik alles relaxed, ja hoor met een stoeltje erbij, logisch redenerend oplossen.
Ook het bezweren van technische raadsels begint bij het aannemen van de juiste houding tegenover de voorliggende problematiek, zo formuleerde ik in gedachten mijn net geadopteerde basisattitude.
* * * * *
De eerste avond waarop de heftafel in de garage stond, zorgde ik voor feest. Links en rechts had ik wat vrienden, familie gebeld. Kratje bier. Pinda’s op de bar. Dekentje over de ES2 tegen de bierspatten. Ja, je kon er ook lekker omheen zitten. Op elke gewenste hoogte. En van marktplaats wist ik dat je zelfs je hond er zo lekker op kunt borstelen. “Dat deden we zelf ook altijd”, las ik de afgelopen zomer ter aanprijzing van een tweedehands tafel.
En praten. Dat gaat ook goed aan zo’n tafel, Na een derde ‘Hertog-Jannetje’ ontvouwde ik de opgetrommelde schare rond de tafel mijn plannen om in de cilinderkop plaats te gaan maken voor een tweede bougie. Voor een betere verbranding, had ik ergens gelezen. En die formule herhaalde ik ook aan de heftafel. “Voor een betere verbranding.” Dat kon mooi, de boel lag voorlopig toch stil. “Ja ja, ik was al van plan de versnellingsbak eens flink onder handen te nemen”, floepte ik eruit.
Een neef bij het afscheid: “Kun je binnenkort niet eens even komen kijken. Ik heb startproblemen met mijn auto.” Dat hadden ze me nog nooit gevraagd! De dagen erna moest ik flink aan de slag. Familie en kennissen verwachtten veel losgeschroefde onderdelen en vrijhangende kabels in mijn garage. Eventueel een tegen de muur geparkeerd achterwiel. De versnellingsbak worstelde ik uit het frame. De cilinderkop ging eraf.
Ik tel inmiddels 87 losse onderdelen om me heen. Rijden staat even op het tweede plan. Binnenkort hoop ik een wijkverpleegster in de schuur te begroeten die gaat controleren hoe ver ik inmiddels ben gevorderd met de werkzaamheden op mijn ‘verstelbare garage-inrichting’.
Misschien kan ik wat extra hulp aanvragen.